Çin dünyanın en büyük ikinci ekonomine sahiptir ve bu devasa ülkenin halen bir komünist parti tarafından yönetildiği (serbest piyasa kapitalizminin komünist filozofisi ile çok kolay uyum sağlamadığı) unutulmamalıdır. Yine de Çin, küresel ticareti benimsemiş ve (kısmi) özel girişimler sayesinde dünya üzerinde hak ettiği yeri bulma arayışına girmiştir. Çin yönetimi aynı zamanda bireyleri yatırımcı olmaları için de cesaretlendirmiştir ve bu da Şanghay endeksini son yıllarda fenomen olacak bir şekilde yukarı taşımıştır. 1990 yılının Aralık ayında 100 puandan başlayan endeks 2007 yılının Ekim ayında 6092 zirvesine ulaşmıştır. Bu yıl endeksin açılı yaklaşık 3200 seviyesinden gerçekleşmişti. Haziran ayında 5200 puan'a dayanan endeks bugün 3211 seviyesindedir. Tahminlere göre piyasa %80 bireysel yatırımcılarda oluşmaktadır (%20 kurumsal yatırımcılar). Çinli yetkililer piyasayı güçlendirmek için büyük çaba sarf etse de müdahaleleri uzun vadede etkili olabilecek derecede başarı temin edememiştir.
Para birimi yuan'ın devalüasyonu Çin'in ihraç ürünlerini daha ucuz hale getirebilmek maksadıyla hayata geçirilmiştir. Yuan, Amerikan dolarının yükselişini gölgede bırakacak kadar güçlü bir tırmanış yaşamıştı. Bu aslında piyasaya ciddi bir şamar atabilirdi; fakat olmadı. Atılan en adım ise emeklilik fonlarının varlıklarının %30 oranına kadar olan bölümünü yerel piyasaya ayırması olanağının tanınmasıdır; ama bu da istenilen sonucun alınmasına yetecek bir başarı sunmamıştır.
Şanghay endeksinin Haziran ayı ortalarından beri yaşadığı dramatik göçüş (%30), dünya üzerindeki diğer büyüklerin üzerinde olumsuz bir baskı meydana getirmektedir. Geçen hafta %5 oranında değer yitiren FTSE100 haftanın ilk işlem gününde %2.6 daha gerileme yaşamıştır. Dax ve CAC endeksleri benzer bir akıbeti paylaşırken Şanghay endeksi Pazartesi seansında 8.5% düşüş yaşamıştır - bu rakam 2007 yılından bu yana en kötü tek günlük kayıp anlamına gelmektedir. Aynı günde Hang Seng endeksi%4.9, Nikkei endeksi ise değerinin %4.6'sını silmiştir.