Ben Bernanke’nin görev süresi dolmadan önce katıldığı ve başkanlık görevini son kez gerçekleştirdiği Federal Açık Piyasa Komitesi, varlık alımları programının 10 milyar dolar daha azaltılacağını ilan etmiştir. Her ay gerçekleştirilen bu alımların amacı Amerikan ekonomisine likidite enjekte etmek, hükümetin borçlanma maliyetini azaltmak ve konut kredilerini düşük oranlarda tutmaktır. Programın tam gaz gittiği dönemlerde, program çerçevesinde varlık alımları için aylık 85 milyar dolar harcanmaktaydı (ekonomiye sağlanan likiditenin kökleri varlıkların alınması işlemi sırasında ödenen komisyonlara dayanmaktadır). Son değişiklik ertesinde varlık alımları 65 milyar dolara çekilmiştir.
Haklı veya haksız, faiz oranlarının artacağı ve gelişmekte olan ülkelere zarar vereceğine dair endişeler bulunmaktadır. Bu korkuların temelinde ABD’de sağlanan likiditenin çeşitli kanallar vasıtasıyla diğer piyasalara da ulaştığı mantığı yatmaktadır. Doğal olarak, musluğun kapanmaya başlaması ile birlikte bu piyasalarda elde edilen kazanç realize edilecek ve kaynağına geri dönecektir. Bu görüşün harfiyen gerçekleşeceğine kanaat getirmek zordur fakat piyasalar genellikle rivayetler tarafından sürüklenir.
Gelişmekte olan piyasaların düşüş yaşamasını tetikleyen diğer bir faktör ise Türk lirası ve Arjantin pezosu gibi bazı para birimlerinde gözlenen aşırı hareketliliktir. Kısa bir süre önce Türk ve Güney Afrikalı yöneticiler, para birimlerinde stabil bir ortam sağlayabilmek için, faiz artırımına gitmişlerdir. Yaşanan olaylardan büyük piyasalar da nasibini bir miktar almıştır. Fed’in açıklamaları sonrasında Dow Jones %1.2, Nikkei ise %3 oranında düşüşe maruz kalmıştır.
Amerika Birleşik Devletlerinin istihdam rakamları sağlam bir çizgide ilerlemektedir ve enflasyon da kontrol altındadır. Buna bağlı olarak, faiz oranlarının tarihin en düşük seviyelerinden artırılması için aceleci davranmayı gerektirecek bir husus bulunmamaktadır. Her şeye rağmen, niceliksel gevşeme programı sıra dışı bir politikadır ve finansal sisteme olan inancın kaybedilebileceği korkularından ötürü sonsuza kadar devam ettirilemezler. Temelde bu program piyasaları sakin tutarken büyümeyi desteklemektedir. Daha önceki “para basma” tecrübeleri aşırı yüksek enflasyon ve gözyaşı ile neticelenmiştir.