Arjantin bu yüzyılın başlarında büyük bir finansal darboğazın içindeydi ve neticede borçlarını ödeyemeyerek iflas bayrağını çekmişti. Krizin patlak verdiği dönemde işsizlik %21 gibi bir seviye ulaşmıştı ve borçlarının GSYH’ye oranı %166 gibi bir rakama dayanmıştı. Arjantin’in iflas etmesi doğal olarak ülkenin uluslararası para piyasaları ile olan ilişkisinin kesilmesine de yol açmıştı.
Bu olaydan sonra değişen hükümet 2003 yılında Uluslararası Para Fonu (IMF) ile işbirliği yaparak ekonomik büyümeyi körükleyecek ve ülkenin yeniden borçlarını yeniden ödeyebilir hale getirebilecek bir stratejiyi uygulamaya sokmuştu. Bu stratejinin bir parçası olarak 2005 ve 2010 yıllarında yeniden yapılandırma planı hayata geçirilmiş ve ülkeye borç verenlerin %93’ünün onayı alınmıştı. Fakat muhalif sesler bu anlaşmanın yürürlüğe geçmesini engellemişti.
Arjantin, anlaşmaya karşı çıkan bu kreditörlerin akbaba gibi hareket eden serbest yatırım fonları olduğunu iddia etmektedir. Bu fonlar, sorunlu olan yatırım araçlarını diğer yatırımcılardan çok daha ucuz bir fiyata (tabi yine de şu anki piyasa değerinin üstünde) satın almıştır ve şimdi kendilerine asıl fiyatın %100’ünün ödenmesini talep etmektedir.
Bu haftanın başında ABD Yüksek Mahkemesi serbest yatırım fonlarının lehinde bir karar alarak Arjantin’in bu fonlara 1.3 milyar dolar ödemesi gerektiğine karar vermiştir. Bu kararın ertesinde S&P Kredi Derecelendirme Kuruluşu ülkenin notunu CCC+ seviyesinden CCC- seviyesine indirmiştir. Bu karar Arjantin borsasında işlem gören hisse senetlerinin %4.9 oranında değer kaybı ile sonuçlanmıştır.
IMF, Yüksek Mahkemenin aldığı bu karara yönelik endişelerini belirtmektedir; zira bu sonucun etkileri sadece Arjantin ile sınırlı kalmayabilir (örneğin, eğer kreditörler ABD Yüksek Mahkemesinin kendi lehlerine böyle bir karar alabileceğini düşünmüş olsalardı Yunanistan’ın borçlarını yeniden yapılandırması mümkün olmayabilirdi). IMF tarafından yapılan açıklamada: “Fon verilen bu kararı çok dikkatlice değerlendirmektedir; daha önce de belirttiğimiz üzere, bu durumun doğurabileceği daha başka problemlerden endişeliyiz” ifadesini kullanmakadır.