Küresel ekonomiler iyileşmeyi sürdürüyor gibi görünmektedir fakat analizciler daha derinlere indikçe bazı kötü semptomların varlığını keşfetmektedirler. Euro Bölgesi sınırda ilerlerken Çin ekonomisi yavaşlamakta, Japonya ekonomisi ise ikinci çeyrekte zorlanmaktadır. İngiltere maaş deflasyonu hissederken ABD ekonomisi ancak kendine yetmektedir.
Dünyanın gündemini Irak, Ukrayna ve Gazze gibi bölgelerdeki jeopolitik sorunlar ve Batı Afrika'da baş gösteren ebola salgını gibi pek çok sorun meşgul etmektedir. Çok düşük faiz oranlarından uzaklaşma eğilimi gözlense de sıkıntıların artacağına dair işaretler artmaktadır.
Dünyanın belli başlı merkez bankaları -finansal kriz sonrasında ekonomilerini toparlamak için devreye soktukları- aşırı gevşek para politikalarından uzaklaşma isteği içerisindedir fakat ekonomilerin buna pek de hazırlıklı olmadığı görülmektedir.
Çin'den gelen veriler ekonomiye sağlanan para girişinin Temmuz ayında son altı yılın en düşük seviyesine gerilediğini ortaya koymaktadır. Dünyanın ikinci en büyük ekonomisine sahip olan Çin'in (ve ekonominin %15'ini oluşturan) konut sektörünün bocaladığına yönelik işaretler gelmektedir. Her ne kadar senelik büyüme tahminleri hedefine yakın olsa da para politikalarında zayıflama potansiyelini ifade etmektedir.
Benzer bir şekilde Euro Bölgesi de sorunlarla karşılaşmaktadır; para politikaları konusunda olmasa bile Avrupa Merkez Bankasının niceliksel gevşeme programı (blok ülkelerinin tahvillerini almak suretiyle) başlatıp başlatamayacağı irdelenmektedir. Merkez bankası daha önce ekonomiye 1 trilyon Euro (1.34 trilyon USD) pompalamıştı, tabi bunun büyük bir bölümü geri ödenmişti. Şimdi aynı uygulamanın gerektiği koşullarda tekrarlanması düşünülmektedir.
Bunun yanı sıra, 18 ülkeden oluşan blok ikinci çeyrekte büyüme kaydedememiştir ve enflasyon -deflasyon tehdidi yaratacak bir şekilde- %0.4 oranında seyretmektedir.
Petersen Uluslararası Ekonomi Enstitüsü'nde görev yapan Jacob Funk Kirkegaard's göre merkez bankalarının yüzleştiği en büyük problem, ekonomilerin bir uyum içerisinde hareket etmemesi ve büyümenin bölgelere bağlı olarak değişiklik sergilemesidir.
Kirkegaard açıklamasında "Hiç bir ülke gevşemeyi ortadan kaldırmamıştır. ABD perspektifinde olduğu gibi tüketicilerin küresel ekonomiyi kurtaracağını düşünüyorsanız unutun gitsin" ifadesini kullanmaktadır.
Son açıklanan ABD istihdam raporunda istikrarlı bir artış gözlense de uzun vadeli işsizliğin yerinden kıpırdamadığı ve maaşların yatay seyrettiği ortaya çıkmaktadır.
G-7 ülkeleri arasında en hızlı büyümeyi yaşayanlardan birisi olan İngiltere'de de benzer bir konumdadır. Merkez bankasının son toplantısına ait kayıtlar üyelerin 2011 yılından bu yana ilk kez fikir ayrılığında olduğunu göstermektedir. Artık bazı yetkililer faizleri yükseltmenin zamanın geldiğini düşünmektedir. Öte yandan, bu toplantı İngiltere'de ortalama maaşların düşüş yaşadığının, enflasyonun hız kestiğinin ve istihdamın daha yavaş ilerlediğinin açıklanması öncesinde yapılmıştır. Maaşlardaki düşüşler bir sene önceye bakıldığında daha net anlaşılmaktadır.
Japonya ise ikinci çeyrekte 2011 yılından bu yana yaşanan en büyük daralmaya maruz kalmıştır. 1 Nisan tarihinden itibaren yürürlüğe giren satış vergisi artışının tüketicilerin harcamalarını etkilediği tahmin edilmektedir.
Genel trend göz önünde bulundurulduğunda G-7 ülkelerinin geride kaldığı anlaşılmaktadır. ABD, Almanya, Japonya, Fransa, İngiltere ve Kanada 1981 ile 2013 yılları arasında ortalama olarak %2 oranında büyümüştü. Şimdi bu tahminler %1.5 seviyesinin gerisindedir.
Rusya'ya uygulanan yaptırımlar, Orta Doğu'da yaşanan kargaşalar ve diğer jeopolitik baskılar da uzun vadede etkili olabilecek potansiyel tehditler teşkil etmektedir.
Analizcilerin büyük bir bölümü bugün küresel ekonomilerde yaşananların kontrol dışında olduğuna inanmaktadır.