İmparator Neron'un Roma'nın alevler içerisinde yanmakta olduğu saatlerde kemanını çaldığı rivayet edilir. Kriz zamanlarını anlatan bir ikon haline bu sahne nesilden nesle aktarılmıştır. Ülkesinin borç batığında diplere sürüklendiği ve iflasın eşiğine bir dönemde Yunan hükümetinin ne kadar az iş yaptığını bu ikonla anlatmak mümkündür.
Yunanistan hükümeti Syriza, iktidara, halkın büyük bölümünü insani bir krizin göbeğine taşıyan tasarruf tedbirlerini ortadan kaldırmak ve Avrupa Birliği / Uluslararası Para Fonu üzerinden alınan borçların yarısını tıraş ettireceği vaatleri ile halktan oy toplamıştı (Yunanistan'ın kamu borcunun aşırı yükselmesi dolayısıyla dayanılmaz düzeylere fırlayan dış borçlanma oranları ülkenin 2010 ve 2012 yıllarında meteliksiz kalma noktasına getirmişti).
Syriza, kısa bir süre önce Uluslararası Para Fonu ve Avrupa Topluluğu ile yaptığı görüşmeler ertesinde kurtarma yardımı programını dört ay daha uzatmayı başarmıştır fakat yardımın 7.2 milyar Euro tutarındaki son dilimini alabilmesi henüz mümkün olamamıştır. Avrupalı kreditörler, bu son dilimin serbest bırakılması için Yunanistan'dan finansal yükümlülüklerini yerine getireceğine dair detaylı bir plan sunmasını istemektedir. Syriza'nın görüşmeler sırasında sunduğu taslak iyi bir başlangıç olsa da para alabilmesine yetecek kadar kapsamlı değildir. O zamandan bu zamana kadar geçen sürede Yunanistan'ın ciddi bir adım atmaması Avrupalı ortaklarını hüsrana uğratmaktadır.
Yunan hükümeti en büyük kreditör konumundaki Almanya'yı kendisine düşman etme yolunda ilerlemektedir. Yunanistan, Almanların 2. Dünya Savaşı'nda ülkelerini işgal etmesi dolayısıyla savaş tazminatı talep etmektedir ancak Almanlar bu konunun kırk sene önce çözümlendiği inancındadır. Yunanistan'ın Euro Bölgesi içerisinde kalmasına destek veren Almanların oranı %60'tan %40'a gerilemiştir.
Yunanistan, yakın zamanda Uluslararası Para Fonu'na 584 milyon Euro geri ödeme yapmıştır fakat yeni ödemeler kapıya dayanırken sandıklar boşalmaktadır. Hükümet 18 Mart tarihinde yapılacak tahvil satışlarından 1 milyar Euro kaynak toplamayı ummaktadır. Tabi politikacıların borçların yarısını yok saymayı düşündüğü bir ülkeye para vermek büyük bir cesaret gerektirmektedir - bir başka değişle faizler astronomik düzeylere varacaktır.
Almanya'nın Yunanistan konusunda nasıl bir düş kırıklığına uğradığını net bir şekilde anlayabilmek için Alman Maliye Bakanı Wolfgang Schaeuble'nin sözlerine kulak vermeniz yeterli olacaktır. Yunanistan başbakanının likiditeyi artıracakları ve 20 Mart tarihinde yapılacak memur ve emekli maaşı ödemelerinde bir sorun yaşamayacakları açıklamasına yönelik düşünceleri sorulan Schaeuble: "Ne benim iş arkadaşlarımın hiç biri ne de uluslararası kuruluşlarda görev yapan kişiler bunun nasıl mümkün olacağını anlatamayacaktır. Yunan liderler topluma yalan söylüyor" sözlerini kullanmıştır.
Yunanistan'ı bu hafta sonunda 2 milyar Euro geri ödeme yapmak durumundadır. Yunanistan'ın ilk ve en acil önceliğinin anlaşmaya yönelik detayları temin etmek olduğunu söyleyen politikacılara inandıysanız vay halinize. Euro Grubu Başkanı Jeroen Dijsselbloem, bloğun sürecin ağır bir şekilde ilerlemesinden duyduğu hüsranı şu sözler ile dile getirmektedir:
"Bugün vermek istediğim ana mesaj, kimin nerede kiminle ne görüşeceğini tartıştığımız iki haftanın tam anlamıyla bir zaman kaybı olduğudur. Bundan daha fazla açık sözlü de olamam. Bu konu hakkında yeterince kafa yorduğumuzu söylemem de bu sebepten ileri gelmektedir. Önümüzde dört ay daha var...bırakın zaman geçsin."
Tarih Neron'a pek de merhametli davranmamıştır. Syriza da aynı duruma düşecek mi acaba?