Enflasyon, tanımlanan bir grup ürünün veya hizmetin fiyatının belirli bir süre içerisinde ne kadar değiştiğinin ölçümüdür. Eğer maaşlar aynı periyot içerisinde enflasyon ile aynı düzeyde artış kaydetmezse, o zaman insanların alım gücü azalacaktır. Uzun yıllar boyunca İngiltere'deki maaş artışı enflasyonun gerisinde kalmıştır; diğer bir deyişle yaşam standartları erozyona uğramıştır. Ekonomistler (bize söylendiği kadarıyla), "maaş enflasyonu"ndan (diğer çalışanların -üretimde bir artış gerçekleştirmeden- başka bir grup işçinin talepleri ile aldıklarına paralel bir artış temin etmesi) uzak durulması gerektiğini belirtmektedir.
İngiltere'de maaş artışının enflasyondaki artışı geride bıraktığı haberi ülkedeki pek çok hanede olumlu karşılanacaktır. Mayıs ve Temmuz ayları arasındaki dönemde (yılın aynı dönemine kıyasla) maaş artışı %2.9 oranında gerçekleşmiştir. Bu rakam 2009 yılından bu yana en hızlı artış anlamına gelmektedir.
Temmuz ayında %0.1 seviyesinde bulunan enflasyon, Ağustos ayında %0 seviyesine gerilemiştir. Bu düşüşün gerisinde büyük ihtimalle petrol ve doğal gaz fiyatlarında yaşanan ucuzlamanın enerji ve taşımacılık maliyetlerini azaltması bulunmaktadır. Enflasyon oranının azalıyor olması İngiltere Merkez Bankası'nın faiz oranlarını yükseltmesini bir süre daha geciktirecektir.
İşsizlik oranın işgücünün %5.5'i seviyelerinde sabit kaldığı görülürken, istihdam sahibi olmayanların sayısı 10000 artış sergilemiş ve 1.82 milyon düzeyine erişmiştir. Her şeye rağmen, bu rakamların hata payı ±76000 olarak belirtilmektedir ve o yüzden artışın bir anormallikten öteye gittiğini düşünmek yanıltabilir. Ulusal İstatistik Ofisi, İngiltere'de 31.09 milyon insanın iş sahibi olduğunu düşünmektedir ve bu da istihdam oranını %73.5 (16 ile 64 yaşları arasındaki İngilizler değerlendirilmektedir) seviyesinde göstermektedir. Tabi 1997 yılından sonra doğanlar için okuldan ayrılma yaşının 18'e yükseldiğini dikkate alırsanız yaş aralığı biraz garibinize gelebilir. Bu katılım oranı, kayıtlardaki en yüksek düzeyi işaret etmektedir.