Çin, kapitalizmin yaratıcısı ülkelerle yaptığı ticaret (genel olarak tek taraflı) sayesinde dünyanın ikinci büyük ekonomisi haline gelmiştir fakat halen tek olan komünist parti tarafından yönetilmektedir. Bu yönetim biçiminde kapitalistler nereden bakarsanız bakın düşman olarak nitelendirilmektedir. Çin’in bu yapısından dolayı işleri kendi isteğine doğrultusunda yönlendirmesi ve kuralları bükmesi pek de yadırganacak bir durum değildir.
Amerika Birleşik Devletleri, uzun bir süredir Pekni’e kur manipülatörü sıfatını takmaktan kaçınmaktadır; zira bu durum resmi adımlar atılmasını gerektirecektir ki o zaman işler daha da karışacaktır. Yine de, Çin yuanının Amerikan doları karşısındaki hareketi izleyen biriyseniz, bu para biriminin dolar ile yakından ilişkili olduğunu söyleyebilirsiniz. Bu tip bir yakın takip diğer hiçbir para biriminde görülmemektedir. Amerikalı yetkililer son yıllarda sıklıkla yuanın olması gerektiğinden daha değersiz olduğunu ifade etmektedir - bu durum Çin’in ürünlerine ihraç piyasasında haksız bir avantaj sağlamaktadır.
Çin, aynı zamanda, kendi ürünleri karşı piyasanın mücadele edemeyeceği fiyatlarda “boca” etmektedir - güneş enerjisi hücreleri ve çelik ürünleri bunların başında yer almaktadır. Avrupa ve özellikle İngiltere çelik endüstrisi son dönemlerdeki yavaşlamaya da paralel olarak iyice can çekişir hale gelmiştir. Küresel ekonomideki yavaşla emtia fiyatları üzerinde büyük bir baskı meydana getirmiştir. Bu durum tabi ki çelik üretimi sektörünü de vurmuştur. Avrupa Topluluğu’nun Çin’in çelik ürünlerine ek vergi getirme (%9’dan %66’ya yükseltme) çabaları İngiltere hükümetinin karşı çıkması dolayısıyla engellenmiştir (hükümetin itirazının ardında çeliğe ödenilen paraların tırmanmaması arzusu bulunmaktadır)
Amerika Birleşik Devletleri’nin Çin’den aldığı çelik göreceli olarak daha az bir düzeydedir fakat başkanlık seçiminin yaklaşması piyasanın bu ülkede gelen çelik bolluğunu göze batar hale getirmiştir. ABD, bir süre önce Çin’in çelik ürünlerine %522 oranında vergi getirirken Japon ürünleri için bu artışı sadece %71 oranında tutmuştur – Japonya ile Amerika arasındaki ticaret ilişkisi güçlenmeye başlamaktadır (İngiltere’nin AB’den ayrılmasını savunanlara bu farklı uygulama iyi bir örnek olur herhalde). Çin’in ABD yaptığı çelik ihracatı 270 milyon dolar gibi bir düzeydedir.
Bu hamle ülkeler arasındaki ticaret ilişkilerinin gergin bir dönemin başlamasına yol açabilir - özellikle de uluslararası ticaret konusunun ABD kamuoyunun radarında daha büyük bir önem kazanmaya başladığı bir dönemde.