Geçen hafta yapılan referandum aslında Britanya’nın Avrupa Birliği üyeliğini sürdürmesini desteklemek amacıyla planlanmıştı. Bu çağrı, şu anda görevde olan Muhafazakarların geçen yılki seçimlerde oy toplamasında önemli rol oynamıştı. Bu sayede, eğer işler planlandığı gibi gitseydi ve ülke topluluk içerisinde kalmaktan yana oy kullansaydı, hem Birleşik Krallık Bağımsızlık Partisi’nin işi iyice zorlaşacaktı hem de parti içerisinde Euro karşıtı olanlar susturulacaktı.
Başbakan Cameron’un (gecikmeli) istifasını açıklaması, geniş anlamda ülkenin AB içerisinde kalmasına karşı çıkan Boris Johnson’un favori olarak gösterildiği, bir liderlik savaşı başlatmıştır.
Parlamentodaki muhalefet partilerinden İşçi partisi liderleri Jeremy Corbyn’in görevi bırakması konusunda sıkı bir (%80) görüş birliğindedir. Corbyn ise görevinden istifa etmeyi düşünmediğini ilan etmiştir.
Liberal Demokratlar 2015 seçimlerinde pek bir varlık gösterememiş ve Parlamento’ya sadece 8 üye sokabilmiştir. Fakat görüşleri sürekli bir şekilde aynı kalmış ve AB ile bağların sürmesi doğrultusunda olmuştur.
Dün bir şok gelişme yaşanmış ve Adalet Sekreteri Michael Gove (kendisi aynı zamanda ayrılma yönünde yapılan kampanyanın önde gelen isimlerinden birisiydi), Boris Johnson’a destek vermektan vaz geçtiğini ve liderlik yarışına katılmaya karar verdiğini açıklamıştır - bu gelişme ertesinde Boris Johnson koltuk yarışından çekildiğini açıklamıştır. Şu an için en güçlü aday İçişleri Bakanı Theresa May gibi görünmektedir. May, AB’de kalınmasına destek verenlerin arasında yer almıştı.
Muhafazakarların lideri olmak isteyen beş aday mevcuttur. Fakat bu adayların hepsi de referandum sonucuna saygı gösterilmesi gerektiğini ve ülkenin AB’den çıkması gerektiği görüşünü taşımaktadır. Bu kişiler AB’den gelen göçmenleri kontrol altında tutarak ülkenin ortak pazara erişimini korumayı ummaktadır. Avrupa Birliği üyeleri böyle bir şeyin olamacağını net bir dille ifade etmektedir.
Bir öğretmenimin bana söylediği gibi: politikada iki kural vardır; katıl ve kal. Görünüşe göre yeni bir lider seçilene dek ülkenin geleceği konusunda ümit beslemek işgüzarlıktan başka bir şey olmayacaktır.